පෙම්වතිය සමග තවත් එක් සොඳුරු නිමේෂයක්..........

හැමෝටම පොදු ස්ටෝරි මම විතරක් ලියන එක හරි මදි කියලත් හිතෙනව.ඒ උනාට හිතට එන දේ ඔන්න ඔහෙ ලියල දාපන් කියලත් හිත කියනව.කොහොම උනත් හිතට කාවැදුන සුන්දර දවසක් එදා.

ඔන්න වෙනද වාගෙම දහසක් බලාපොරොත්තු එක්ක සති අන්තය උදා උනා.සතියෙ දවස් පහේ කෑල්ල එක්ක වචනයක් කතා කරන්න හම්බ වෙන්නෙ නෑනෙ.ස්කෝලෙ ඇරිල කොන්වන්ට් එක ලඟ චා වෙන්නත් බෑ.එහෙන් ස්කූල් වෑන් එකේ ඒකෙ මිස්ල දෙන්නෙකුත් යනවා.දැක්කොත් එහෙම සොරිම තමා.සමහර දවස් වලට අපේ වෑන් එක කලින් ගියොත් යන්තන් මූන බලා ගන්නවත් හම්බ වෙන්නෙ නෑ.සෙනසුරාද දවස මරු.උදේ අට ,පහ ක්ලාස්........හැබැයි යාම අවාරෙට අඹ වැටෙනව වාගෙ.මේ දවස් වල අම්මටත් මගෙන් හෙන වදේ ඇඳුම් ගන්න සල්ලි ඉල්ලල.

"මේ ලමයගෙ දැන් ස්ටයිල් එක වැඩියි...........කෙල්ලෙක්වත් සෙට් කරගෙනද දන්නෙ නෑ ඉන්නෙ..........,ඉන්නවකො තාත්තට කියන්න ටිකක් හොයල බලන්න කියල."

හික්........හොයයි. තාත්ත එන ටවුන්.


වෙනද වගේම උදේ මිනුවන්ගොඩ බස් හෝල්ට් එකට වෙලා පොතත් දෙකට නමාගෙන ,අම්මට වදේ දාල ගත්ත කැට් දෙකත් බස්සල එහෙම ජෙන්ට වගෙ ඉන්නකොට..........
"මම පරක්කු උනාද......?"

වින්දි.

"ගොඩක් වෙලාද ඇවිත්......."

නෑ................. ම්..ම්.....ඔයා අද ලස්සනයි......

"ඇයි අද විතරද....?"
නැ..........හැ........අද ගොඩක් ලස්සනයි.

ඇත්තටම අද අමුතු ලස්සනක් මතුවෙලා පේනව.උදේ පාන්දර පිපුන රෝස මලක් වගේ.ඇඳුමටද????උදේ හින්දද???මොහොතක් එයා දිහා බලාගෙන මම කල්පනා කලා.

"මෙතන ඉන්න බැහැ අනේ......"

ඔයාට අද class නොගියොත් පාඩුයි නේද?

"ඔව් යමුද........??අද Inorganic පටන් ගන්නව කිව්ව........"

මම ඉගෙන ගන්නෙත් නෑ.මේ කෙල්ලට ඉගෙන ගන්න දෙන්නෙත් නෑ.

"සචීලගෙන් නෝට් එක ඉල්ල ගන්න බැරිද?"

අහිංසක විදියට මූන දිහා බලල හිනා වෙලා ඔලුව වැනුවා.

"කොහෙද යන්නෙ.......?"
"නුවර යමුද?.........."

යන ගමන් මගෙ දෙකට නවාගෙන හිටපු පොතත් එයා අරගෙන එයාගෙ පොත් එක්ක තියා ගත්තා.වෙලා.........වට .පොත ඇනයක් වෙලා තිබුනෙ.

"ආ...........එන්න,එන්න නගින්න නුවර ඩබල් සීට් තියනවා........"

ඉන්ටසිටියෙ කොන්දගෙන් බේරිල්ලක් නෑ.දැන් ඔය වෙලාවට බස් එකේ කොලිටියත් බලනවනෙ.චා බස් වල යන්නෙ නෑ.ෆුල් කන්ඩිෂන් තියෙන්න ඕනෙ.කර්ටන් අනිවාර්යයි.වෙලාවට කොලිටි ජර්නියක් තිබුනෙ.වම් පැත්තෙ පෙම් මුල්ල ආක්‍රමණය කරල තිබුන හින්ද දකුණු පැත්තෙ වාඩි උනා.දැන් ඔන්න හිමින්,හිමින් බස් එකත් යනවා.දැන් හරියටම මෙයා මීට් වෙලා සති පහයි.ආදරේ උතුරනවා.

"ආයෙ සිගරට් බිව්වෙ නෑ නේද.......?"

"ම්.............නෑ."

"හොඳ ළමය.........බිව්වොත් මට හොයා ගන්න පුලුවන්......."

ඒ කොහොමද?"

"මට පුලුවන්නෙ........"
දැන් නුවර ගිහින් මොකද කරන්නේ...........??.වැව රවුමෙ ඇවිදින එකත් චා වැඩේ.හවස පහ පහුවෙනකන් ගෙදර යන්නත් බෑ.හරි......‍ෆිල්ම් එකක් බලනවා.ඒ උනාට කොහොමද මේක මෙයාට කියන්නෙ.....???කොහෙ එකටද යන්නෙ..?නුවරට ගියොත් මාළිගාව ලඟින් බහින්නම වෙනවා.ගුඩ් ෂෙඩ් ගිහින් ආයෙ පයින් එන්නත් බෑ.වීල් වලට දෙන්න සල්ලි තියන එකක්යැ..හික්.............හරිනෙ....එරීන යනවා.යන ගමන්ම බහින්නත් පුළුවන්.එල,එල. ආ......හ්, ඒත් මොකද්ද දන්නෙ නෑනෙ තියෙන්නෙ.ජරා එකක් තිබුනොත්...!හරි...එහෙම උනොත් සීගිරි එකට යන්න පුලුවන්.ගොඩයි.දැන් කොහොමද වචන ටික එලියට දාන්නෙ....??බනියිද? ආපහු යන් කියයිද??දැන් තවත් ප්‍රශ්නයක්.

"වින්දි...ක‍ටුගස්තොටින් බහිමුද...?"

පුදුමෙන්වාගෙ

"ඇයි ඒ....?"

"බහිමුද කියන්නකො"
"ඇයි....!නුවරට යමු."

වැඩේ අප්සෙට් යාගෙන වාගෙ එන්නෙ.
"හා.....,හා..."

ටිකකින්

"ඇයි බහිමු කිව්වෙ...!?"

"නෑ......මේ.....‍ෆිල්ම්...එක...ක් බලමුද???"

දැන්නම් ඔක්කොම ඉවරයි....මම මටම බැන ගන්නවා.එහෙම අහන්නෙ නැතුව ඉන්න තිබුනෙ.ලොකු නිහඬතාවයක්.මුලු ඇඟම දැඩි නියගකෙට අහු උනා වාගෙ වියලිලා.බස් එකේ කැසට් එකෙන් පටිය දෙවනි සැරේටත් ඔටෝ රිවස් උනා.

"සුර දූතියෝ.......සුකුමාලියෝ......පාවේවි මියුරු ගීතිකා අසා.......,පාට පාට තරු සේ ආලෝකේ......"

"ක‍ටුගස්තොට බහින එක්කෙනා ඉස්සරහට එන්න..."

කවුදෝ බහින්නයි ලෑස්තිය.

"බහිනවද?" වින්දිගෙ කට හඬ. දෙයියනේ.........!!හීනයක්ද...?ඉක්මනට බහින්න සූදානම් උනා."ඕගොල්ලොත් බහිනවද.....? ඉස්සරහින් පොඩ්ඩක් දාල යා...ං...."


වින්දිගෙ අතින් අල්ලගෙන පාරත් මාරු උනා.ගොඩම තමයි පට්ට ‍ෆිල්ම් එකක් තියෙන්නෙ."දිල්තො පාගල් හේ".දෙයියො මූන බලනව කියන්නෙ ඕකනෙ....තව පැයක් තියනව.සති අන්තෙ හින්ද ඔන්න කෆලුත් එක දෙක හිමිහිට මේ පැත්තට පාවෙන්න උනා. O.D.C,බැල්කනි,සුපර් බැල්කනි.......හික්........
"සුපර් බැල්කනි දෙකක් දෙන්න".
ඔන්න පිටිපස්සෙම පේළියෙන් වාඩි උනා.එයානම් ගොඩක් බයවෙලා.

"සැන්දෑ අහස වගේ සැරසී මට ඉන්න කියා,කියන්න ඇයි ඔබ නාවේ........"

තාම පසුබිම් සංගීතය .තව විනාඩි විස්සක් විතර තියනවනෙ.කොහොම හරි ඔන්න ටිකෙන් ටික රඟහල අඩ අදුරට පිවිසුනා.දැන් comming කෑලි ප්‍රදර්ශනය.හිත මහත් දෙගිඩියාවක.
"මෙයාගෙ අතින් ඇල්ලුවොත් මොනවත් හිතයිද??? ම්..මොනව හිතන්නද?"
හිමින්,හිමින් මගේ දකුණු අත වින්දිගෙ වම් අත ස්පර්ශයට ලඟා උනා.ඒ සීතල අතේ සියුමැලි ඇඟිලි වලින් මගේ අත හයියෙන් අල්ල ගත්තා.මගෙ හිතේ පැය බාගයක්වත් එහෙම තියෙන්න ඇති.නිකමට වට පිට ටිකක් ඇහැ දැම්මා.
හි.....හි.....සමහර දෙන්න හිටපු ස්ථාන වල කෙල්ලව හොයා ගන්න අමාරුයි.තව ටිකක් ඈතට වෙන්න දෙන්නම එක්කෙනෙක් වාගෙත් පේනවා.XXX සීනුත් සමහර තැන්වල දර්ශනය වෙනවා.වින්දි කතාවක් නැතුව ‍ෆිල්ම් එක බලනවා.මගේ දකුණු අත හිමී.....න් එයාගෙ අතින් මිදිලා එයාගෙ උරහිස වටා යැවුනා.නොදැනුවත්වම එයාගෙ මුහුන මගෙ උරහිසට බර උනා.පපුව ගැහෙන වේගෙ එලියට ඇහෙනවද මන්ද? ඩක්.........ඩක්......ඩක්......

"අපි හැමදාම මෙහෙම ආදරෙන් ඉන්නව නේද....?"

යාන්තමට වින්දිගෙ කට හඬ අවදි උනා.

"ඔව්....හැමදාටම.."

එතකොටම එයා යාන්තමට ඔලුව උස්සල මගෙ ඇස් දෙක දිහා බැලුවා.ඇත්තටම කෙල්ලෙක්ගෙ ආදරේ හරියටම දැකපු එකම එක දවස.මගේ මුහුන තවත් ඒ මුහුනට ලං උනා.එයාගෙ වම් අතත් හිමින් මගෙ බෙල්ල වටේ එතුනා.වින්දි හුස්ම පහල හෙලන රස්නෙ දැන්,දැන් ගොඩක් තදින් දැනෙන්න උනා.මගෙත් එක්කම ගෙවෙන ජීවිතයක්.....තවත් වචනයක් කතා කරන්න තරම් මගෙ හිතට අදහසක් ආවෙ නෑ.ඒත්.....ඒත්.. එක්කම ජීවිතේ පලවෙනි වතාවට කෙල්ලෙක්ගෙ සියුමැලි තොල් වල පහස යාන්තමට වගේ දෙතොලට දැනෙන්න උනා.............


ම්.........................තව,තව ලියල නිකන් මොකටද කොලේ ඉරා ගන්නෙ.හික්.......හික්.......
ආයෙ ඒ තැනට යන්න පුලුවන්නම් දෙපාරක් හිතන්නෙ නැතුව මැරෙන්න උනත් රෙඩි.ගන්ධබ්බ අවදියෙ කල්ප ගානක් උනත් ඉන්න පුලුවන්.ආයෙ පසු වැරදි වෙන්න කීයටවත් ඉඩ දෙන්නෙ නෑ.time machine එකක්වත් තියනවනම් සබ්බ සකලමනාවම හරි විකුණල ඒක අරන් ජීවිතේ රිවස් කරනවා.ඒත්.......ඒත්...කරුමෙට ඒ එකක්වත් ප්‍රායෝගික නෑ.දැන් මේ මොනාවත් නෑ........ඔක්කොම හිස්.....


...කාලය මැව් වෙනසක අරුමේ...