දුම් වැටිය නිසා බොඳවන්නට ගිය ආදරයේ ප්‍රථම හමුවීම...............

කලින් ගැහැනු ළමයි දෙන්නෙකුට ආදරේ කරන්න ගිහින් වෙච්ච සංතෑසිය බලපු කට්ටිය දන්නව ඇතිනෙ.ඒකෙදි ඉස්සරවෙලාම කැමති උන කෙනා තමයි වින්ධ්‍යා.සුමුදු හම්බ උනේ මාස තුන හතරකට පස්සෙ.ඉතින් මෙයාට කලින් වින්ධ්‍යාට තමයි බොක්කෙන් ලව් කලේ.කෙල්ලෙකුගෙන් අහල කැමතියි කියපු මුල් දවස් ටික ඕනැම කොල්ලෙකුට ජීවිතේ මාර ගති දවස් ටිකක්.(හි........හි........පහුවෙනකොට එපා උනාට).වින්ධ්‍යා ඒ වෙනකොට කාටවත් ලව් කරල තිබුනෙ නෑ.එයාගෙ ෆ්‍රස්ට් ලව් එක උනේ මම.දෙන්නටම එහෙම තමා.(දෙන්නම කිව්වෙ මම නෙමෙයි....:D සුමුදු හොඳේ.....).

ඉතින් කොච්චර පස්සෙන් ගියත් බෑ මයි කියන්නෙ.අන්තිමට ඉතින් දවසක් "සලකල බලමුකො" කියල කිව්වා.අම්මෝ.........හිතේ ඇති වෙච්ච සං‍තෝෂෙ..............‍ෆිට් එකටත් එක්ක පාක් එකට ගිහින් නන්ස්ටොප් සිගරට් තුනක්ම ඇද්දා.දැන් හරි එයා මට කැමතියි.දැන් ඉතින් ලබන සෙනසුරාද වෙනකන් නින්ද යන්නෙ නෑ.මොකද ඒ දවස් වල දැන් වාගෙ hand phoneතිබුන එකක්යැ.හචිසන් ආපු අලුත වාගෙ. land තිබුනට එව්ව භයානක වැඩ.ඔන්න ඊලඟ සතියෙ class දවසෙ එයාගෙ යාලුවන්ගෙන් මග ඇරල අමාරුවෙන්
"ඔයත් එක්ක ටිකක් කතා කරන්න ඕනෙ"
"මොනවද..........????
"මෙතන කියන්න බෑ වින්දි.හෙට කේසිරි සර්ගෙ ක්ලාස් එක ඉවර වෙලා ඔයාට ටිකක් ඉන්න පුලුවන්ද?"
"අපෝ බෑ..... සචීලත් එක්ක යන්න ඕනෙ.පරක්කු උනොත් අම්මල හොයනව................"
දහසක් බලාපොරොත්තු වීදුරුවක් බිඳුන වාගෙ විසිරිලා ගියා.මොහොතකට වචන අමතක උනා.දැන් කාඩ් කපන පෝලිමත් ටික්ක ගාවට ටික,ටික ලං වෙනව.ආයෙ class එක ඇරිල ටෝක් කරන්නත් බෑ.මොකද එයාගෙ යාලුවො සෙට් එකත් එක්ක,මෙතනින් පස්සෙ ගෙදර යනකන්ම ඉන්නෙ.ඒත්...........ඒත්.... ඒ එක්කම එයා බලාපොරොත්තු නොවුනු උත්තරයක් දුන්නා.
"උදේ එන්නම්".
කියාගන්න බැරි සතුටකින් හිත පිරිල ඉතිරිල ගියා.
"හත හමාරට,රජපීල්ල පාර ලඟට."
මම ඉක්මනට තැන කිව්වා.එයත් ලාවට ඔලුව වනල ඒක අනුමත කලා.ටියුට් එක නැතුව ගෙදර යන්න බැරි හින්ද ඇතුලට ගියා මිසක් එදා පංතියෙ මොනව ඉගැන්නුවද කියල සිහියක් තිබුනෙම නෑ.හවස් වරුවෙම කලේ ෂර්ට් එක අයන් කරපු එකයි, ගිහින් කියන එව්ව හිතපු එකයි.කොහොමින් කොහොමින් හරි ඔන්න ඉරිද දවස උදා උනා.කලින් යන්නත් එපායැ.ඇයි අප්පේ.............ඉස්සරවෙලාම දවසනෙ.කොහොම හරි හත වෙනකොට නයින් හාට්ස් එක ගාව.(රජ පීල්ල පාර ලඟ තමා තියෙන්නෙ).ඔන්න ඔය වෙලාවෙ තමයි කරුමෙ සෙට් උනේ.අපේ උන් තුන් හතර දෙනෙක් පාත් උනේ නැද්ද ඔතෙන්ට පාන්දරම.
"අඩෝ දිනේෂය.....සිකා එකක් ගැහුවද?...."
ඔන්න උදේම අහපු එක.
"දැන් බෑ බං".
ඒ............!!මේන් මේක ජීවිතේට නොකියන කතාවක් දැන් කිව්ව".
"අපෝ .......වරෙන් වරෙන් .....එකක් ගහමු."
ආයෙ ඒ වෙලාවට බෑ කිව්වට වැඩක් වෙන්නෙ නෑ.කෑල්ල එන්න කලින් එන්නත් ඕනෙ හින්ද ඉක්මනට මාකට් එක පිටිපස්සට ගිහින් පාරවල් දෙක තුනක් ඇද්දා.ගඳ යන්න....නෑ ,නෑ සුවඳ යන්න හැක්ස් එකක් එහෙමත් කාල අපේ එවුන්ගෙනුත් යන්තම් ගැලවිලා ආයෙ ප්ලේස් එකට යනකොටම වින්ධ්‍යා ආවා..
"මොනවද කියන්න තියෙන්නෙ....??"
"මෙතන ඉන්න බෑ යාලුවො එනව.......!!"
දැන් ඔන්න කලින් දවසෙ පාඩම් කරපු දෙබස් දෙන ගමන් හිමින් ,හිමින් වැව රවුම පැත්තට කිට්‍ටු උනා.කුරුණෑගල වැව කියන්නෙ ඒ දවස් වල මාර ලස්සන පොට් එකක්.එක පැත්තකින් "හොටෙල් දිය දහරා " එක.වටේටම අවුරුදු සිය ගානක් පරණ "මාර" ගස්.කොහොම හරි නවය වෙනකොට මාර ගහකට මුවා වීමේ වාසනාව උදා කර ගත්ත.දෙවියන්ගෙ ආශීර්වාදයක්ද මන්ද ඒ වෙලාවෙ හීනියට හිරිපොද වැස්සකුත් පටන් ගත්ත.අපි මලාට කුඩ ගෙනියන එකක්යැ.ඉතින් කෙල්ලගෙ කුඩේ හිමීට අරගෙන දිග ඇරියා.ඔය වැව් කණ්ඩිය උඩින් පාරක් තියනව.ඕකෙන් තමයි එහා ගමට යන මිනිස්සු යන්නෙ,එන්නෙ.වෙලාවට වැස්ස හින්ද වැඩිය කට්ටිය නෑ.නැත්තන් පාරෙ යන මිනිස්සුන්ගෙන් පොඩි,පොඩි ඇනුම් පද අහන්නත් වෙනව.ඔක්කොටම හපන් පොඩි එවුන්...........එබි,එබි බලන්නෙ ලොකු උනාම එන්න හිතාගෙනද දන්නෙ නෑ....ටික,ටික හිරිපොද වැස්ස මහ වරුසාවක් උනා.අර තුනට කඩන චූටි කුඩේ කොහෙද දෙන්නෙකුට ඉඩක්.මම පුලුවන් තරම් කුඩේ එයාගෙ පැත්තට හරවල එයාව වැස්සෙන් බේරන්න ට්‍රයි කලා.මොකද පලවෙනි දවසෙම කෙල්ලට එපා උනොත් එහෙම.තෙමෙනවයි,මඩ ඉහෙනවයි....ආයෙ දවසක එන්න බෑ කිව්වොත් එහෙම කියල හිතුන හින්ද.ඒත් ටිකකින් මූන දිහා බලපු එයාදකුණු අතින් මගෙ ෂර්ට් එක අල්ලල බැලුවා..............
"ඔයා හොඳටම තෙමිලා................
"එච්චරම නෑ,"මං තෙමුනට කමක් නෑ...ඔයා තෙමුනොත් අසනීප වෙයි......"
එහෙම කිව්ව විතරයි,කුඩේ මගෙ පැත්තට බර කරණ ගමන්ම මෙන්න බොලේ කෙල්ල තුරුල් උනා..................!!!!පලවෙනි දවසෙම.ජබුං විලයි.කුඩේ විසිකරල වැවට පනින්න හිතුනා.ඒත් ඒ එක්කම ලේන්සුව ටිකක් දෙන්නකො කියල එබුවෙ නැද්ද අත සාක්කුවට.දෙලොව රත් උනේ එතකොට තමා.උදේ දුම දාල ගිණි පෙට්ටිය ආපහු වේටරයට දෙන්න අමතක වෙලා කලබලේට සාක්කුවට ඔබා ගත්තනෙ.දැන් මේක මාට්‍ටු උනොත් එහෙම කෙල්ල හිතයි මම උපන් ගෙයි දුමා කියල.ඉක්මනට කෑල්ලට කලින් ඉස්සර වෙලා ගිණි පෙට්ටිය අතට ගත්තා."කෝ.......මොකද්ද ඒ............???".
"ඒ..........ඒ..........මේ..........සර්ට ලියපු චිට් එකක්".
"නෑ,නෑ වෙන්න බෑ.........කෝ බලන්න.."
"ගිණි පෙට්ටියක් නේද????""ඔයා සිගරට් බොනවා.............!!!"
ඒත් එක්කම මම විසි කරන්න පුලුවන් තරම් දුරට ඒක විසි කලා.තිබ්බෙ මොකද්ද කියල හරියටම මීටර් උනේ නැතත් ඒ ඇස් දෙකෙන් චූටි කඳුලු කැට දෙකක් එලියට එන්නයි ලෑස්තිය.හෆොයි..............!!කරුමෙක මහත.....අර කලින් විසි කරපු ගිණි පෙට්ටිය මෙන්න බොලේ පියන ගැලවිලා කූරු ටිකත් එක්ක ‍රැල්ලට ආයෙත් අපි දෙන්නගෙ කකුල් දෙක ගාව.ඒ පාරනම් වැඩේ අතටම මාට්‍ටු.
"මේක නේද මට හැංගුවෙ......"
තවත් බොරු කියන්නයැ.කකුල් දෙක ලඟ ගිණි කූරු 45 පාවෙනවා.මට දෙන්න තවත් උත්තරයක් නෑ.වැස්සට වැඩිය සැරේට දැන් මෙයා අඬනවා.කොච්චර සුන්දර අවස්ථාවක්ද මේ කාළකන්නි සිගරට් බීමක් හින්ද නැති වෙන්න යන්නෙ.කියන්න තියන බොරු ඔක්කොම කිව්වත් හිත හදන්න අමාරුයි.දෙන්න අතර පරතරයත් එන්න,එන්න වැඩි වෙනවා.
"ආයෙ සිගරට් බොන්නෙ නෑ...................සත්තයි..."
ම්.........හු..ඈත ‍රැල්ල දිහා බලාගෙන ඉන්නවා.ඇයි දෙයියනේ මෙහෙම උනේ.................!!
"ආයෙ සිගරට් බිව්වොත් මම වාහනේකට හැප්පිලා මැරෙයි...."
ආ..............ඒ පාර හරි වාගෙ.ඇස් දෙක දිහා බලාගෙන....
"ඒ වාගෙ කතා කියන්න එපා..............ආයෙ සිගරට් බොන්නෙ නැතුව ඉන්න..."
අම්මෝ.........ඇති යන්තන්.පැය දෙකක විතර සටනකින් පස්සෙ කෙල්ලව ෂේප් කර ගත්තා.කේසිරි සර්ගෙ class එක ඇරෙන්නත් ලඟ හින්ද අපි ඉතින් මාර ගස් සෙවනට සමු දීල වැව් කණ්ඩිය දිගේ ආපහු ටවුමට එන්න ආවා.කෑල්ලව මල්කඩුවාව බස් එකට දාල මාත් ගෙදර යනව කියල ආවට දන්නෙම නැතුව ඇවිල්ල තියෙන්නෙ "ශාන්ති " එකට.(හික්........ශාන්ති එක කියන්නෙ කෝකටත් තෛලය වාගෙ සයිවර් කඩයක්).ආපු එකේ දුමක් නොදා යන්නත් බෑ.ඕනෙ එකක් කියල ඇද්දා එකක්.හැබැයි ටික දවසක් යනකන් එහෙ,මෙහෙ ගියෙනම් හරිම පරෙස්සමට.ඇයි බැරිවෙලාවත් වාහනේකවත් ගැවුනොත් එහෙම.ඕව කියන්න බෑනෙ.දෙවිවරුත් කෝටි ගානක් ඉන්නවලුනෙ.හි............හි....../