කුළුඳුල් පෙම්වතිය සමඟ පින්නවල ‍ටුවර් එක.(ප්‍රතම ප්‍රේමයේ සොඳුරු මතකයක්)

දහම් පාසලේදි ආරම්භ උන ප්‍රතම ප්‍රේමය ගැන මම කලින් වතාවක් දෙකකදි කිව්ව නොවැ.කවුරු හරි බලපු නැති කෙනෙක් ඉන්නවනම් ඕං මෙතනින් ගිහින් බලන්න පුලුවන්.මේක මේ ආදර කතාව පටන් ගත්තට පස්සෙ උන සීන් එකක්.ඔතනදි භාග්‍යට ට්‍රයි කරල වැ‍ටුනෙ නැති තැන එයාගෙ යාළුව වාගෙම මගෙ සපෝටරුත් උන දුල්මිණිව ගොඩාක් හිතට ‍ෆිට් උන වෙලාවක එයාගෙන් ඇහුවට පස්සෙ හරි පුදුම විදියට එයා කැමති උනා.හැබැයි සපෝටර් කැමති වෙලා ටික දවසකින්ම කලින් ට්‍රයි කරපු කෙල්ලත් කැමැත්ත ප්‍රකාශ කලා.කතාව කෙටියෙන් කිව්වොත් ඔහොමයි.

ඒ උනාට දැන් මගෙ හිතේ කලින් කෙල්ල නෑ. මේ වෙනකොට සපෝටර් තමා මගෙ සිහින කුමාරි.හැබැයි භාග්‍ය දන්නෙ නෑ මෙ මොනාවත්.දැන් ඔන්න ෆ්‍රස්ට් ලව් එක පටන් අරන් හරියටම මාසෙකට වැඩිය නෑ.මම දැන් 11 වසරෙ.කෙල්ල 10 වසරෙ.අප්පා....‍රැවුලවත් හරියට ඇවිල්ල නෑ.හි.....හී.......ඔන්න ඔය කාලෙ දුල්මිණි කම්පියුටර් කෝස් එකක් පටන් ගත්තා කෑගල්ලෙ ටෙක් ශ්‍රී ලංකා එකේ.බඩුම තමා ,මටත් සෙනසුරාදට පොල්ගහවෙල "පියසේන" සර්ගෙ ගනන් ක්ලාස්.ඔය පියසේන සර් පොල්ගහවෙල පැත්තෙ නොදන්න කොල්ලෙක් නෑ මගෙ හිතේ.දැන් ඉතිං කෑල්ල වැ‍ටුන අලුතනෙ.මම පාගල් එකේ හවසට කෙල්ලගෙ ගෙවල් පැත්තෙ එහෙම පොඩි රවුමක් දානවා.ගේ දැක්කත් ඇති .කෙල්ලත් දකින්න හිටියොත් එහෙම ටටා පාරක් දානවා.තාම අපි දෙන්නට ඒ උනාට හරියට කතා කරන්න අවස්ථාවක් හම්බ උනේ නෑ.ඒ කියන්නෙ ඉතිං ලව් කරන්න වාගෙ.ඔන්න දැන් දෙන්න කතාවෙලා ඊලඟ සෙනසුරාද බස් එකේ කෑගල්ලට යන්න කතා කර ගත්තා.අපි ඉන්න පාරෙන් කෑගල්ලට යන්නෙ පොල්ගහවෙල හරහා.ඉතිං මම කලින්ම ඔන්න දැන් පොල්ගහවෙලට ගිහින් ඉන්නවා.එයාට ටෙක් පටන් ගන්නෙ 8.30ට.10.30ට ඉවරයි.ආයෙ ප්‍රැක්ටිකල් 10.30 ඉඳන් 12.30 වෙනකන්.

කුරුණෑගල ඉඳන් එන හැම බස් එකක් දිහාම ඇස් පිල්ලමක්වත් නොගහ තමා බලන් ඉන්නෙ.ඔන්න එක බස් එකකින් බලාපොරොත්තුවෙන් හිටපු එක්කෙනා බැස්සා.කකුල් දෙක ලඟටම දිග ගවුමක් ඇඳල.බෝනිකි කට් ගහල (වචනෙ ගෝල්ඩ් fish ගෙන් ඉස්සුවෙ),පොත් ටිකත් පපුවට තුරුළු කරන් බයෙන් වාගෙ මං ලඟට ආවා.

"අයියෝ....තාත්තත් ටවුන් එන්න ලෑස්තිය ඉක්මණට යමු".

ඔන්න අපි දෙන්නත් නැග්ගා කුරුණෑගල කෑගල්ල සීටීබියකට.උදේ හින්ද සී‍ටුත් ගොඩක් හිස්.දැන් ඔන්න මට එහා පැත්තෙ දුල්මිණි.අම්මෝ.....කොච්චර කාලයක් තිස්සෙ දන්න කෙනෙක්ද.දැන් මේ මගේ ලඟ.ඉතිං ඔය පාර ඉස්සර කාපට් කරල එහෙම නෑ.ඇලට,වෙලට ගමන තමා.දැන් කෙල්ල ඇ‍ඟෙත් ගෑවෙනවා. මටනම් හරි අමුතුයි වාගෙ.කවද උන දේවල්ද?? කතා කරන්න ගොඩක් දේ තිබුනට දැන් මොනාවත් මතකෙට එන්නෙත් නෑ.කෙල්ල කියවන්නෙම භාග්‍ය ගැන.

"එයා දැන ගත්තහම මොනව හිතයිද අයියෙ.. ,ඊයෙත් ඔයා ගැන ඇහුව."
"ආයෙ එයා ගැන කතා කරන්න එපා....මම එහෙම කෙනෙක් දන්නෙ නෑ."
කෙල්ලට මාර ‍ෆිට්."ඇත්......ත...ටමද .....කි..ව්..වෙ.."
"හ්..ම්...."

ඔය වාගෙ සරල දෙබස් හුවමාරු වෙවී ඔන්න කෑගල්ලට ලන් උනා.තාම වෙලාව 7.45යි.වෙලාවත් තියන එකේ මාත් හිමින් ,හිමින් එයත් එක්කම ක්ලාස් එක ලඟට ගියා.ඔය කෑගල්ලෙ ටෙක් පාර අළුත් කෆල් වලට ටෝක් කරන්න මරු පොට් එකක් ටිකක් ප්‍රසිද්දයිත් එක්ක.පස්සෙ කාලෙකදි තමා දැන ගත්තෙ ඔය පාරට "ලව් ලේන්" එක කියලත් කියනව කියල..ටවුම මැදින් වාගෙ වැටිල තිබුනත් වංගු,කඳු වාගෙ හරි අමුතු විදියකට පිහිටල තියෙන්නෙ.ටිකක් නැවතිලා කතා කර,කර ඉන්නකොට 300 ඩෑෂ් කාර් කාරයෙක් ටිකක් අපි ගාව ස්ලෝ කරල රවාගෙන වාගෙ ගියා.දන්නෙ නැති බුවෙක් හින්ද වැඩිය ඌ ගැන මීටර් කරන්න ගියෙත් නෑ.විනාඩි පහක්වත් ගියෙ නෑ,මෙන්න බොලේ තඩි ට්‍රැ‍ෆික් බයික් එකක් ඇවිල්ල මගෙ ඇගේ ගෑවෙන නොගෑවෙන සයිස් එකට නතර කෙරුවා.ඉස්සරහ සාජන් ලොක්කෙක්,පිටිපස්සෙ නිකන්ම කොස්සෙක්.

"මොකද මෙතන......"
"සර්......මේ....ක්ලාස් එකට යන්න..."
"එහෙනං ඒකට යන්න,මෙහෙම තැන් ,තැන් වල ඉන්නකොට අපිට අවට මිනිස්සුන්ගෙන් කම්ප්ලේන් එනව".

හරි බුවාගෙ කතාව අවුලක් නෑ.මෙන්න යකෝ අර කොස්ස පිටිපස්සෙ ඉඳන්....

"හැ***න ඕනෙ නම් පාක් තියනව,හෝටල් තියනව.ඒ එහෙකට යන එකනෙ තියෙන්නෙ..... මෙතන අපිට ඩියුටි කර ගන්න දෙන්නෙත් නෑ...."

මට මේ සීන් එක අද වාගෙ මතක මූ ඒක කිව්වෙ කෙල්ලගෙ මූන දිහා බලාගෙන .වැඩි වයසක මෑන් කෙනෙක් නෙමෙයි.ඕනෙනම් දැන් අපේ වයස වාගෙ ඇති.දුල්මිණිගෙ මූන රතු උනා.ඊට පස්සෙ සාජන් බුවා
"මෙතන ඉන්න එපා යන්න,යන්න..."
එහෙම කියල යන්තන් මෑන්ස්ල දෙන්න යන්න ගියා.අර ඊයෙ පෙරේද කැම්පස් කේස් වලදි කඳුළු ගෑස් වැදිල වැටිල හිටපු කෙල්ලන්ටත් ගහපු මේ මෑන්ස්ලට අර වාගෙ කතාවක් පොඩි කෙල්ලෙකුට කියන එකත් ගේමක් නෙමෙයි තමා.අපි දෙන්න ඔන්න දැන් ඉස්සෙරවෙලාම දවසෙ පොලිසියෙන් බැනුමුත් අහගෙන එයාව ක්ලාස් එකට දාන්න යනකොට ක්ලාස් එකේ ළමයි තුන් හතර දෙනෙක් ආපහු එනවා.
"දුල්මිණි අද ක්ලාස් නෑ,එක හින්ද ප්‍රැක්ටිකල් වලට ඉන්නත් බෑ අනේ.අපි යනව".
"දිනේෂ් අයියෙ ඔයා චුට්ටක් ඔහොම ඉන්න,මම කෝකටත් ගිහින් බලල එන්නම්.."
වැඩේ ඇත්ත තමා.මෙන්න බොලේ අද සර් නැතිලු.දැන් අපි දෙන්න ආපහු එනවා.ඒ එන ගමන් මම නිකමට වාගෙ

"පින්නවල යමුද??"
" මෙතන ඉඳන් ගොඩක් ඈතයිද?2.00 වෙනකොට ගෙදර යන්න පුළුවන්ද??"

එලම තමා.කෙල්ල කැමතියි.......(පින්නවල ඔයාල හැමෝම දන්නව ඇති මගෙ හිතේ...අර අලි අනාථාගාරය තියෙන්නෙ.අන්න එහෙ.)ලොක්ක වාගෙ යෝජනාව දැම්මට මමවත් එක පාරක්වත් ගිහිල්ල තිබුනෙ නෑ ඕකට.දැන් මෙතන ඉඳන් දුල්මිණි පාරවල් දන්නෙ නෑ.මට ඒකත් ටිකක් බයයි.ඇයි..මෙයාව මඟ ඇරෙයි කියල බය.ඇයි අප්පා 11 වසරෙ කියන්නෙ මහ ලොකු උන්යැ.ක්ලාස් එකට යන එන ටිකේදි එහෙම ටිකක් විතර ඈතින් වාගෙ හිටියට දැන් කෙල්ල මං ලඟමයි.දැන් ඔන්න නැග්ගා රඹුක්කන බස් එකට.

"මට බයයි වාගෙ....."
"ඇයි.....?"
"අඳුරන කවුරුහරි ඉඳියිද....?"
"මෙහෙ අපේ පැත්තෙ අය නෑ..."
ටිකක් නැලවිලා එහෙම...
"ම්.....එහෙනං කමක් නෑ...."

අපේ සීට් එකට ඉස්සරහ සීට් එකේ අක්ක කෙනෙක් ලඟ හිටිය ෂෝක් බබෙක්.එයා දැන් අපි ඉන්න පැත්ත හැරිල හිනා වෙනවයි,දුල්මිණිගෙ අතින් අල්ලනවයි ඔය වාගෙ පොඩි ළදරු සීන් එකකුත් පටන් ගත්තා.

"ලස්සනයි නේද?කෙල්ලෙක්ද??"
මම නිකමට වාගෙ ඇහුවෙ.කියන්න දෙයක් තිබුනෙ නැති හින්ද.
"කොල්ලෙක් නේද...??"ටිකක් විතර කනට කිට්‍ටු කරල "මටත් ඕනෙ ඒ වාගෙ බබෙක්...."

බුදු අම්මෝ......මේ චූටි කෙල්ල කියන කතා......!!!
මගෙත් කට හොඳ නෑනෙ.

"දැන්මම.."
"තරහයි ඈ...."
ඔන්න එතකොටම බස් එකේ සෙට් එකේ යනව අතුල අදිකාරිගෙ "ඇතින්නියේ.." සිංදුව.(සොඬින් නෙළුම් මල ගෙනියන බතික් රන් පටින් දිදුලන....) ඒ දවස් වල ඔය සිංදුව මට මාර ගති.

"මගෙ ෆේවරිට් සෝන් එක"
"ම්......ලස්සනයි තමා...අර දම්පාටින් ලා සඳ බැස යනවා කියන එක තමයි මම කැමතිම එක".
"අපෝ.... ඒක නරක සිංදුවක්නෙ...."
"ඇයි....???"
"මැද හරියෙදි ලමැද තලා යහනේ ඉන්නම් කියන කතාවකුත් කියනව නේද?"
"ඇත්තමයි අයියෙ,මට නිකමට හිතුන ඔයා ඔය කතාව කියයි කියල...අයියෝ.......මම සිංදුවට කැමති ලස්සන හින්ද වචනෙන්,වචනෙ හොයන්න ගියෙ නෑ....,ඔයා නම්............."

කොහොම හරි ඔන්න අපි පොට් එකෙන් බැහැ ගත්ත.ඔතන ඉන්නව ‍ටුවරිස්ලට එක,එක අයිටම් වර්ග විකුණන ටිකක් විතර මදාවි බුවාල ටිකක්.

"අදනම් අම්මට කියනව ක්ලාස් ගියෙ නෑ කියල.."

මොකෙක්ද එකෙක් කියනව ඇහුන.මට චුට්ටක් විතර බයත් හිතුන.තාම පොඩි උන්නෙ අප්පා........සිරාවටම හිතුන මුන් මට ගහල මේ රෝස මල උදුර ගත්තොත් කියල.අර කතාව කියනව ඇහුන විතරයි මෙන්නෙ කෙල්ල අතේ එල්ලුනා.එතකොට දැක්ක කෆල් කීපයකුත් ටිකට් ගන්න තැන ඉන්නවා.චුට්ටක් විතර බය නැති උනා.නැත්තන් උදේ පොලිස් පෝරියල් එකකුත් කාලනෙ ඉන්නෙ.මම බයෙන් වාගෙ ඉන්නව දැක්කොත් කෙල්ල අනිවා ඊටත් වැඩිය බය වෙලා ආපහු යමු කියන්නත් ඉඩ තියනවා.අහම්බෙන් හම්බ උන චාන්ස් එක.පාර්සල් බෑග් තියන තැනින් පොත් ටික ඔබල යන්තං අත් දෙක නිදහස් කර ගත්තා.දැන් ෂෝයි.ඔන්න දැන් අපි ඇතුලෙ අලි බලනවා.අලිත් ආතල් එකේ පිස්සු කෙල,කෙල ඉන්නවා.

එක පාරටම මෙන්න බොලේ එකෙක් අපි ඉන්න දිහාට දුවගෙන එනවා.අපි විතරක් නෙමෙයි වටේ හිටපු උනුත් සීන් එකට බය උනා.දුල්මිණි ඇඟේ එල්ලිච්ච පාර එයාගෙ නියපොත්තකට අතත් සෑහෙන්න විතර සීරුනා.දන්නවනෙ කෙල්ලො පොඩි කියල නෑනෙ ස්ටයිල් එක.ඉක්මණට කෙල්ලත් ඇදගෙන හට් එකකට මුවා උනා.හික්.......මේක ඇවිල්ල තියෙන්නෙ අපි පස්සෙ නෙමෙයි.උගෙ ගැන්සිය ලඟට.ඔය අස්සෙ ලඟ හිටපු ‍ටුවරිස්ල සෙට් එකක් අපිව පොටෝ කෑල්ලකටත් අල්ල ගත්ත මතකයි.හික්......පිට රට හින්ද අවුලක් නෑ.කොහොම හරි 12 විතර වෙන්නත් ආපු හින්ද අපි ආපහු එන්න ආවා.යන්තං 1.30 වෙනකොට පොල්ගහවෙලින් බැහැල දෙන්න බස් දෙකක ගෙදර ගියා.මොකද බහින්න තියෙන්නෙ එකම හෝල්ට් එකෙන්නෙ.එක බස් එකේ ඇවිල්ල ගමේ මොකෙක් හරි බුවෙකුට මීටර් උනොත් එහෙම.

දැන් ඔන්න දුල්මිණිව ඊලඟ සතියෙ දහම් පාසලේදි මීට් උන වෙලාවෙ මම නිකමට ඇහුව එදා යාළුවො මොකද කිව්වෙ කියල.ඇයි ටෙක් එකේ මෙයාගෙ යාළුවන්ට මාව එදා මීටර් උනානෙ.

"අපෝ....දන්නෙ නැද්ද උන්ගෙ කටවල්.."
"ඇයි මොකද...?මට බැන්නද,ඒ......ඒක මොකෙද්ද කියල ඇහුවද...?"
"නෑ....නෑ ...අනේ..උන් ඇහුව අපි කොහෙද ගියෙ කියල,මම කිව්ව පින්නවල ගියා කියල"
"ඉතිං...."
"උන්ට ෂුවර් නෑ....උන් අහනව කෝ....කොහෙද ඉදිමිලා තියෙන්නෙ බලන්න කියල..."

අප්පට සිරි..අපි පොඩියි,පොඩියි කියල හිතුවට මොකද 10 වසරෙ ඉන්න කෙල්ලො හිතන දේවල්.......හික්......හික්.......